کاشت توت فرنگی (آموزش جامع)

توت فرنگی از جمله محصولات گلخانه ای محبوب و پرفروش است. این محصول در طول سال قابلیت کاشت و برداشت دارد و می توان در طول سال آن را کاشت کرد و به بازار برای فروش عرضه کرد. در این مطلب همراه آرمان بذر سپاهان باشید.

گیاهشناسی توت فرنگی

توت فرنگی گیاهی علفی چند ساله , متعلق به خانواده گل سرخیان و بومی جنگل های اروپاست که گونه وحشی آن دارای گل و برگ های کوچک می باشد و از قرن چهاردهم به سبب خواص دارویی آن معرفی شده است. رقم های موجود از تلاقی بین گونه های مختلف به دست آمده اند. در صورت کاشت صحیح، اجرای مراقبت  های لازم و انتخاب رقم های مناسب می توان تا بیست تن در هکتار محصول برداشت کرد.

نام انگلیسی توت فرنگی Fragaria است. در قرن 14 میلادی کشاورزان اقدام به انتقال توت فرنگی های وحشی از جنگل به زمین زراعی کردند و آنها را به صورت گیاه اهلی کاشت کردند. ریشه گیاه توت فرنگی افشان، ظریف و سطحی است و بیشتر در عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر خاک فعالیت می کند. برگ ها مشتمل بر سه برگچه خشن و کرک دار به  رنگ سبز تیره بوده که در برخی از ارقام شفاف می باشند. ساختمان گل شامل ۵ گلبرگ سفید که در قسمت تحتانی خود به یک زائده کوچک متصل است، کاسه گل شامل ۵ کاسبرگ سبز رنگ بوده که در قسمت تحتانی تقریبا به یکدیگر جوش خورده می باشند. تعداد کاسبرگ ها در برخی از ارقام زراعتی ممکن است بیش از ۵ عدد باشد.

کاشت توت فرنگی به صورت هیدروپونیک

کشت بدون خاک یا هیدروپونیک از جمله روش ‌هایی است که برای کاشت توت فرنگی در سال ‌های اخیر طرفداران بسیاری یافته است. در این نوع کشت برای تولید محصول، بوته را در بستری مناسب از کوکوپیت می کارند. همچنین می توان بستر های دیگری مانند بستر های پرلیت یا آبی نیز برای پرورش توت فرنگی استفاده کرد. این ترکیب خاک ممکن است متفاوت باشد و خاک کوکوپیت با انواع خاک های دیگر برای کاشت محصول مخلوط شود اما به صورت معمول از خاک کوکوپیت به تنهایی استفاده می شود.

کوکوپیت از بستر های استریل شده ی تهیه شده از پوسته نارگیل است که مواد و عناصر غذایی کمی دارد. در کشت هیدروپونیک در گلخانه، آبیاری همیشه همراه با کود های مختلف انجام می شود. روش های کود دهی مناسب و اصولی بر طبق برنامه تغذیه ای می تواند تمامی نیاز های گیاه توت فرنگی را برطرف کند.  رای تولید خوب، بوته‌ های توت‌ فرنگی باید تحت شرایط نور آفتاب کامل با تهویه خوب در بین بوته‌ ها پرورش داده شوند. بوته‌ های توت‌ فرنگی در شدت نور 800 ای 1200 میلی مول بر هر متر مربع بر ثانیه با میزان دی ‌اکسید کربن 325 تا 350 پی ‌پی ‌ام و دمای 25 درجه سانتی گراد اشباع می ‌شوند.

pH  مورد نیاز توت ‌فرنگی 6 است. عناصری نظیر بُر، گوگرد و منیزیم از مهمترین عناصر کم‌ مصرف توت‌ فرنگی محسوب می ‌شوند. تولید میوه توت فرنگی از طریق گل ها انجام می شود که این گل ‌های توت ‌فرنگی خود گشن هستند. بوته‌ های توت‌ فرنگی باید هر 3 تا 4 سال یکبار، دوباره با بوته های جدید جایگزین کنند. برداشت میوه‌ های توت‌ فرنگی زمانی آغاز می ‌شود که رنگ آنها بطور روزانه قرمز شود. میوه‌ های این گیاه باید همراه دم چیده شوند.

در زمان برداشت میوه‌ها، 60 تا 70 درصد رنگ میوه صورتی بوده و برخی از آنها سفید است. میوه های توت فرنگی به صورت روزانه برداشت، بسته بندی و ارسال می شوند. میوه‌ های چیده شده را باید بلا فاصله به محلی سرد انتقال داده و در دمای 10 تا 15 درجه سانتی گراد نگهداری نمود. میوه ‌های برداشت شده را می ‌توان بیش از 10 روز تحت شرایط دمای 2 درجه سانتی گراد نگهداری کرد.

تغذیه و کوددهی توت فرنگی

کوددهی برای کاشت توت فرنگی بسیار لازم و ضروری است. استفاده از برنامه تغذیه ای مناسب باعث می شود که میوه های توت فرنگی رشد کافی داشته باشند و بازار پسند شوند. میوه ها درشت شده و شکل مناسبی می گیرند.