آفات و بیماریهای گوجهفرنگی
آفات و بیماریهای گوجهفرنگی از عوامل اصلی کاهش کیفیت و کمیت محصول گوجه فرنگی به شمار میروند. شناسایی و مدیریت صحیح این آفات و بیماریها از اهمیت ویژهای برخوردار است تا بتوان محصولی سالم و باکیفیت برداشت کرد. در ادامه به بررسی مفصل مهمترین آفات و بیماریهای گوجهفرنگی و روشهای مقابله با آنها میپردازیم.
۱. آفات گوجهفرنگی
شتهها (Aphids): شتهها از مهمترین آفات گوجهفرنگی هستند که از شیرهی گیاه تغذیه میکنند و باعث ضعف گیاه میشوند. این آفات کوچک معمولاً به رنگ سبز، زرد یا سیاه دیده میشوند و روی برگها، ساقهها و جوانههای گوجهفرنگی به صورت تجمعی زندگی میکنند. علائم این آفت شامل پیچیدگی و تغییر شکل برگها، کاهش رشد گیاه و ترشح عسلک که باعث جذب قارچهای دودهای میشود، روشهای کنترل این آفت شامل استفاده از حشرهکشهای طبیعی مانند روغن نیم (Neem Oil)، شکارگران طبیعی مانند کفشدوزکها، استفاده از صابونهای حشرهکش برای حذف شتهها و کاربرد سمومی مانند مالاتیون, ایمیداکلوپراید (کنفیدور), دورسبان, دی کلرووس و اتیون است.
مینوز برگ (Leafminers): مینوزها لاروهای حشرات کوچکی هستند که درون برگها زندگی میکنند و از بافت داخلی برگها تغذیه میکنند. این آفات معمولاً تونلهای نازکی در برگها ایجاد میکنند که به سرعت گسترش مییابند. علائم این آفت شامل ایجاد خطوط سفید یا نقرهای روی برگها، ضعیف شدن برگها و در نتیجه کاهش فتوسنتز است. روشهای کنترل این آفت شامل حذف برگهای آلوده، استفاده از حشرهکشهای طبیعی مانند روغن نیم، استفاده از تلههای چسبنده زرد رنگ و استفاده از حشرهکشهایی همچون ایمیداکلوپرید و آبامکتین است.
کرم میوه گوجهفرنگی (Tomato Fruitworm): این کرمها از میوهها تغذیه میکنند و میتوانند به شدت به محصول گوجهفرنگی آسیب بزنند. کرمهای گوجهفرنگی معمولاً به رنگ سبز یا قهوهای هستند و از درون میوه به تغذیه مشغول میشوند. علائم آنها شامل سوراخهای کوچک روی میوه، وجود لکه های تیره روی میوه و پوسیدگی میوهها از محل تغذیه است. روشهای کنترل شامل استفاده از حشرهکشهای بیولوژیکی مانند Bacillus thuringiensis (BT)، کاربرد زنبورهای تریکوگراما، حذف دستی لاروها از میوهها و استفاده از تلههای فرمونی برای کاهش جمعیت آن هاست. سموم شیمیایی نظیر دیازینون, تیودیکارب, ایندوکساکارب و کنفیدور درصورتی که قبل از ورود لارو به میوه استفاده شوند نیز اثر بسیار مطلوبی در کاهش جمعیت این آفت خواهد داشت.
مگس سفید (Whiteflies): مگسهای سفید از دیگر آفات رایج گوجهفرنگی هستند که شیره گیاه را مکیده و باعث ضعف و پژمردگی گیاه میشوند. این آفات همچنین ناقل برخی ویروسهای گیاهی هستند. علائم این آفت شامل وجود حشرات سفید کوچک در زیر برگها، زردی و ضعیف شدن برگها و ریزش برگها در صورت آلودگی شدید است. روشهای کنترل این آفت شامل استفاده از تلههای چسبنده زرد، استفاده از حشرهکشهای طبیعی مانند روغن نیم و استفاده از دشمنان طبیعی مانند زنبورهای پارازیت است. سموم شیمیایی مانند استامی پراید، ایمیداکلوپراید و … نیز جهت کنترل این آفت موثر است.
۲. بیماریهای گوجهفرنگی
پژمردگی قارچی (Fusarium Wilt): پژمردگی فوزاریومی یکی از بیماریهای رایج و مخرب گوجهفرنگی است که توسط قارچ Fusarium oxysporum ایجاد میشود. این بیماری باعث انسداد آوندها و کاهش انتقال آب و مواد غذایی به بخشهای بالایی گیاه میشود. علائم این بیماری شامل پژمردگی برگها حتی در حضور آب کافی، زرد شدن و ریزش برگهای پایینی و خشک شدن گیاه در مراحل پیشرفته است. روشهای کنترل این بیماری شامل استفاده از ارقام مقاوم به بیماری، ضدعفونی بذرها قبل از کاشت، تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان و کاربرد قارچکش مناسب است.
لکه برگی سپتوریایی (Septoria Leaf Spot): این بیماری قارچی باعث ایجاد لکههای کوچک و گرد روی برگهای گوجهفرنگی میشود و میتواند به سرعت گسترش یابد. عامل این بیماری قارچ Septoria lycopersici است. علائم این بیماری شامل لکههای گرد و کوچک به رنگ قهوهای تا خاکستری روی برگها، ریزش زودرس برگها و کاهش رشد گیاه است. روشهای کنترل این بیماری شامل حذف برگهای آلوده، استفاده از قارچکشهای مسی و پرهیز از آبیاری از بالا که باعث مرطوب شدن برگها میشود.
پژمردگی ورتیسیلیومی (Verticillium Wilt): این بیماری مشابه پژمردگی فوزاریومی است اما توسط قارچ Verticillium albo-atrum ایجاد میشود. این قارچ نیز آوندهای گیاه را مسدود کرده و باعث کاهش انتقال آب میشود. علائم ای بیماری شامل زرد شدن برگهای پایینی، پژمردگی برگها، کاهش رشد و میوهدهی است. روشهای کنترل این بیماری شامل پیشگیری و استفاده از ارقام مقاوم به بیماری، تناوب زراعی و پرهیز از کشت مکرر گوجهفرنگی در یک زمین است.
پوسیدگی انتهای گلگاه (Blossom End Rot): این بیماری فیزیولوژیکی معمولاً به دلیل کمبود کلسیم در گیاه رخ میدهد. پوسیدگی انتهای گلگاه بیشتر در میوههای در حال رشد مشاهده میشود و باعث کاهش کیفیت میوهها میشود. علائم این بیماری شامل ایجاد لکههای تیره و آبکی در انتهای میوه و توسعه پوسیدگی به بخشهای بیشتری از میوه است. روشهای کنترل این بیماری شامل تامین کلسیم کافی از طریق کودهای حاوی کلسیم، تنظیم مناسب آبیاری و استفاده از خاک با pH مناسب (بین 6 تا 6.5) است.
بیماری ویروسی موزاییک (Tomato Mosaic Virus): ویروس موزاییک گوجهفرنگی از جمله بیماریهای ویروسی شایع است که میتواند باعث تغییر رنگ و تغییر شکل برگها شود. این ویروس از طریق بذر آلوده یا تماس با گیاه آلوده منتقل میشود. علائم این بیماری شامل تغییر رنگ برگها به صورت لکههای زرد و سبز، پیچیدگی و تغییر شکل برگها، کاهش اندازه و کیفیت میوهها است. روشهای کنترل این بیماری شامل استفاده از بذرهای سالم و مقاوم، کاربرد کودهای سیلسیومی مقاوم کننده گیاه به ویروس، ضدعفونی ابزارهای باغبانی و حذف و از بین بردن گیاهان آلوده است.
نتیجهگیری
آفات و بیماریهای گوجهفرنگی میتوانند به شدت به محصول آسیب برسانند و باعث کاهش عملکرد و کیفیت محصول شوند. برای مقابله با این مشکلات، شناسایی بهموقع علائم آفات و بیماریها و استفاده از روشهای کنترل مناسب از اهمیت ویژهای برخوردار است. استفاده از روشهای مدیریت تلفیقی آفات (IPM) و توجه به اصول زراعی و بهداشتی میتواند به کاهش خسارتهای ناشی از آفات و بیماریها کمک کند و محصولی سالم و با کیفیت را به ارمغان آورد.
بیشتر بخوانید: کود جلوگیری از ریزش گل خیار